Święta czy Nierządnica?

„Proście, a będzie wam dane, szukajcie, a znajdziecie; kołaczcie, a otworzą wam!” Tę ewangeliczną prawdę ludzie nadepnie zawarli w przysłowiu większości znanym: Kto pyta, nie błądzi! Ale można i tak, że: Kto pyta, ten wie, że nie wiem! Kto pyta, ten w końcu zrozumiał, że jest ograniczony! Kto pyta, wzbogaca swoją wiedzę! Kto pyta, te nie udaje, ale naprawdę jest sobą!

Pytania mogą dotyczyć wszystkiego, co – naszym zdaniem – ważne i co powinniśmy przyswoić, żeby stać się lepszymi. Pytać można siebie, innych, kamieni, drzew, ptaków, kwiatów w ogródku albo rosnących na łące, no i Boga – wierzący – pytają nieustannie o przeróżne sprawy, czasami banalne, że wstyd. Trzeba jednak pamiętać, co dla jednych banalne, dla innych ma wagę sprawy, od której zależy Być!

Nie będę pisał, kogo ja pytam i o co, bo to moja sprawa. mogę tylko napisać, że pytam nieustannie i żeby znaleźć odpowiedź, muszę trochę czytać. A ponieważ zajmują mnie dużo sprawy nie z tego świata, to nic chyba dziwnego, że tkwię w apokryfach.

Zachował się niewielki jej przekład koptyjski z V wieku naszej ery. Z oryginału greckiego, starszego o dwa wieki, pozostał tylko niewielki fragment papirusu. Jednak z treści Ewangelii wg Marii Magdaleny, bo o tym apokryfie mowa, wynika, że to stan normalny – wszystko, co materialne, rozpadnie się pył. Tak samo jest z naszym ciałem, ciałem każdego robaczka, łodygą trawy, drzewem, kamieniem, dojrzałym dmuchawcem…

To Ewangelia zaliczana do kręgu Ewangelii gnostyckich. Ku rozwadze i przy okazji niedzieli, jak mówią – dnia Pańskiego – podrzucam Wam kilka fragmentów, ale tych o materii i płynących stąd pewnych uwarunkowań naszego życia i postępowania. Kto chce, przeczyta całość, a jest tego nie wiele i wcale nie takie trudne, jak teksty innych gnostyków.

Dlaczego znów Ewangelie? Bo tam są pytania i tam są odpowiedzi. Bo tam są ludzie, którzy nie wstydzili się pytać i nie udawali wcale, że widzą, czego nie wiedzą!

Strona 7

1. […] „Czym jest materia?

2. Czy będzie trwać zawsze?”

3. Nauczyciel odpowiedział:

4. „Wszystko, co się zrodziło, wszystko, co stworzone,

5. wszystkie żywioły natury

6. splatają się ze sobą i jednoczą.

7. Wszystko, co złożone, ulegnie rozkładowi

8. wszystko powraca do swych korzeni;

9. materia powraca do pierwocin materii.

10. Kto ma uszy, niechaj słucha”.

11. Piotr rzekł do niego: „Skoro stałeś się tłumaczem

12. żywiołów i wydarzeń w świecie, powiedz nam:

13. Co jest grzechem świata?”

14. Nauczyciel odparł:

15. „Nie ma grzechu.

16. To wy sprawiacie, że grzech istnieje,

17. kiedy działacie zgodnie ze zwyczajami

18. swej zepsutej natury;

19. w niej tkwi grzech.

20. Dlatego to Dobro zstąpiło między was.

21. Współdziała ono z żywiołami waszej natury,

22. tak, by połączyć ją ponownie z jej korzeniami”.

23. Potem ciągnął dalej:

24. „Dlatego to chorujecie

25. i umieracie:

26. jest to skutkiem waszych czynów;

27. to, co czynicie, oddala was od korzeni natury.

28. Kto ma uszy, niechaj słucha”.

Strona 8

1. „Przewiązanie do materii

2. wzbudza namiętność przeciw naturze.

3. Tak w całym ciele rodzi się udręka;

4. dlatego to powiadam wam:

5. »Trwajcie w harmonii...«

6. Jeśli straciliście równowagę,

7. czerpcie natchnienie z przejawów

8. swej prawdziwej natury.

9. Kto ma uszy,

10. niechaj słucha.”

11. Rzekłszy to, Błogosławiony

12. pozdrowił ich wszystkich, mówiąc:

13. „Niech pokój będzie z wami - niech mój Pokój

14. powstanie i wypełni się w was!

15. Bądźcie czujni i nie pozwólcie nikomu, by zwiódł was,

16. mówiąc:

17. »Tu on jest« lub

18. »Jest tam«,

19. albowiem to w was

20. mieszka Syn Człowieczy.

21. Idźcie doń,

22. albowiem ci, którzy go szukają, znajdą go.

23. Idźcie

24. i głoście Ewangelię o Królestwie”.

Strona 17

(…)

7. Powiedziawszy to, Maria zamilkła,

8. albowiem właśnie w milczeniu Nauczyciel mówił do niej.

9. Wtedy Andrzej zaczął mówić do swych braci:

10. „Powiedzcie mi, co sądzicie o tych rzeczach, które nam powiedziała?

11. Co do mnie, to nie wierzę,

12. żeby Nauczyciel mógł mówić w ten sposób.

15. Te idee zbyt różnią się od tych, które myśmy poznali”.

14. A Piotr dodał:

15. „Jak to możliwe, żeby Nauczyciel rozmawiał

16. w ten sposób z kobietą

17. o tajemnicach, które nawet nam są nieznane?

18. Czy mamy zmienić nasze zwyczaje

19. i słuchać tej kobiety?

20. Czy rzeczywiście ją wybrał i wolał ją od nas?”

(…)

I tyle moich fragmentów ku rozmyślaniu Waszemu. 

Pytanie zaś w temacie, to próba wyboru pomiędzy tym, co nam przekazano o Marii Magdalenie a tym, co mogło być naprawdę, choć jak było naprawdę, przyjdzie nam się dowiedzieć na pewno nie tutaj!