Jestem wielki, mały...

Przeżyłem inwazję wirusów na swoim komputerze! Przeżyłem? Ja tak! Ale komputer...!

Rozwaliło mi to wszystkie plany i robotę! Jestem przy tym zdziwiony, bo nadal żyję! Mało tego, mam zamiar radzić sobie przez jakiś czas bez komputera, bo bidulek padł przy nadmiarze informacji z sieci. 

Ale ja będę radził sobie w zaciszu własnego pisania z piórem w ręku. Poczekam, aż cybernetyczni lekarze orzekną, że uzdrowią wirtualną i martwą materię!

Żona mnie pyta: Co ty teraz będziesz robił bez komputera?

Jak to co? Odpowiadam! Będę pisał! Będę pisał piórem, długopisem, ołówkiem i wszystkim, co mi w rękę wpadnie. Jeśli tego zabraknie, będę kuł słowa w kamieniu, a jeśli kamieni zabraknie, ruszę w świat! Będę krzyczał na puszczy, jak to było na początku ze Słowem!

Teraz już nie odpuszczę! Chcę robić to, co czuję, czyli żyć Słowem i decyzji nie zmienię! Mało mi życia zostało!

Docieram do Was dzisiaj, korzystając z gościny na obcym komputerze.

W związku z problemami moje milczenie może trwać nieco dłużej niż ostatnio, ale to nie znaczy, że rezygnuję!

Przypominam Wam konto. Można mnie łatwo pocieszyć: 41 7999 9995 0650 2958 5104 0001, a tak naprawdę to chodzi o wsparcie mojego pisania!

Bądźcie zdrowi!

I nie dawać się rozpaczy!

Życie to ruch i radość!

Nie zapominajcie!

A mnie mówicie: Wielki... Mały... Człowiek...!