Bez czasu i przestrzeni

Chyba każdy człowiek w swoim życiu przeżywa silniejszy okres mistyczny, który odciska na jego dalszym duchowym życiu niezatarte piętno.

Wyrwany ze świata Natury, a jednocześnie w niej całkowicie zanurzony, zostaje rzucony w obszary bez czasu i przestrzeni!

I później ta tęsknota! Tęsknota nieokreślona! Noce długie, bezsenne! I pytania rozpaczy o to Nienazwane!

Bezsenność

Gdybyś zechciał przygwoździć

tę tęsknotę do ciała,

żeby w sennym marzeniu

ku niebu nie biegła

i nie łaknęła co dnia

raju utraconego,

doznawszy upadku

na grzesznym padole...

Gdybyś zechciał zasłonić

kirem snu spojrzenie,

co błąka się wśród cieni,

rozdrapując wspomnienia...

Gdybyś zechciał uwolnić

rękę od kajdan pióra,

co w nieustannej udręce

niepojętego się nurza...

Może mógłbym powrócić

do harmonii i światła,

które tuż obok trwają,

w milczeniu zastygły

i ujrzałoby serce

kwiaty zimą na łące,

usłyszałaby dusza

radosny szloch liści

jesienią tańczących

za oknem…

* * *

Zamknięty

w dusznych świątyniach,

w cienkim,

kruchym opłatku,

jakże daleki

światu

w mrocznym tabernakulum

pod kluczem...

Jakby zabrano oddech

głębi

i złamano skrzydła

przestrzeni niepojętej,

nieskończoności

wciśnięto cierniową koronę

złotej klatki

kultu...

Gwarna,

ruchliwa ulica,

place zgiełku

i krzyku,

ścieżki

upadłych aniołów,

bezsenne noce trwogi

i myśli nad przepaścią –

oto jest miejsce Boga –

krwawiąca rana

świata,

łkające cicho serce

ufnego milczeniem człowieka...

* * *

Wiara?

Gdzie szukać

prawdziwej

wiary?

Wśród skwaru

i w pyle drogi,

w chwili zwątpienia

na krzyżu?

W upadku

i ciemnych zaułkach

bólu?

Na skraju

cierpienia?

Może gdzieś tam…

w zaświatach?

Albo

nie wiedzieć gdzie?

Może,

może

i może…

Tylko Ty

potrafiłeś

tak wiernie szukać

Golgoty!

Pod drzwiami

Boże mój!

Boże mój!

Czemu

Cię opuściłem?!

Olśnienie

    Ks. Janowi

Jestem ślepy!

Jestem głuchy!

Jestem niemy!

Jakże cierpliwie

potrafisz

wykuwać mnie

w kamieniu!

* * *

Jak liść

jesiennego wiatru

boję się Słowa,

które zdziera zasłonę

obłudnej

pokory!

* * *

Dlaczego dzisiaj

nie wlejesz pokory

do świątyń serc

z kamienia

i nie widać

Celnika

wśród

Faryzeuszy?