Na dobranoc

Nie będę już dzisiaj pisał tych bredni o polityce, politykach i mediach. Mam po prostu dość. Nie dam rady też napisać o mojej kolejnej książce, którą wysłałem do wydawnictwa.

Nie mam siły. Muszę poza tym jeszcze trochę zmusić się do pisania.

Na dobranoc jednak chciałbym Wam zadedykować wiersz, a raczej modlitwę, F. Mauriaca.

To świetny tekst na zakończenie dnia i wieczorny czas rozważań.

O Donaldzie na Papieża i inne teksty polityczne opublikuję jutro. Oczywiście, jeśli będzie mi dane do jutra przeżyć.

Pozdrawiam Was serdecznie! I oto zapowiedziana modlitwa:

Dziękuję Ci, Panie, za to, że jestem jak inni ludzie.

Są pełni wad i złych pragnień – ja także.

Są egoistami, szukają tylko własnych przyjemności i korzyści.

Innych po drodze potrącają – ja także.

Są tchórzami, cofają się przed najmniejszą trudnością.

Boją się cierpienia, lękają się czynu i wysiłku – ja także.

Są kapryśni. Dzisiaj chcą tego, a jutro o tym zapominają.

Obiecują, nie dotrzymują słowa. Kierują się humorem – ja także.

Są bezbarwni, ociężali. Więcej im się podobają sprawy tej ziemi niż nieba. Mają tylko słomiany zapał. Ogarnia ich nuda, lenistwo, niechęć – mnie też.

Są grzesznikami, mój Boże – ja też.

Ale ja także składam Ci dzięki,

Bo Ty przyszedłeś do grzeszników, do ludzi mało ciekawych.

Przyszedłeś do ludzi ubogich w miłość, w cnoty.

Do ludzi, którzy nie dają sobie rady sami i potrzebują Ciebie.

Dzięki Ci, Boże, że jestem spośród nich.

Gdybym miał piękną duszę, bogatą, cnotliwą,

to chciałbym od razu być na piedestale.

Wysoko nosiłbym głowę.

A Ty patrzysz na dół, na ludzi pokornych,

którzy biją się w piersi.

Pozostawiłbyś mnie samego mojej samowystarczalności.

A bez Ciebie – co stałoby się ze mną?

O tak, dziękuję Ci, Panie, że jestem jak inni ludzie.

Zmiłuj się nade mną, bo jestem grzesznikiem.

F. Mauriac

Do jutra! 

TRZYMAJCIE SIĘ!!!