Prywatność na zadupiu

Kolega rano mnie był zaczepił, żeby trochę wspólnie ponarzekać, jak to na zadupiu nie ma żadnej prywatności, a zwłaszcza w jej świętym wydaniu.

Wyszło nam z tych narzekań, że prywatność na zadupiu to nic innego, jak prywatne zajmowanie się sprawami innych.

W takich miejscach tylko jednostki bronią swojej prywatności, bo dla większości prywatne są właśnie sprawy innych.

Rozstaliśmy się z przekonaniem, że mamy zbyt słabe głowy na ten mur i niech na zdrowie idzie innym zajmowanie się naszymi prywatnymi problemami.

Dlatego właśnie nie będę pisał o tym, kto za pierwszym razem matury nie zdał, komu się nie powiodło w małżeństwie albo kto komu wczoraj w tamtym właśnie domu przywalił ponad miarę…

Nie napiszę też, kto usycha z rozpaczy z powodu mojego uśmiechu i tym, który pomiata żoną, gdy mu się stołka wymarzonego nie udało się zdobyć…

Nie napiszę, ponieważ nie uprawiam prywatności rodem z zadupia…

Na szczęście mam wybór i zawsze mogę uprawiać śmiech na sali!