Kobiety są... dziwne!

Zauważyłem swego czasu, że jedna z moich znajomych nie odpowiedziała mi na uśmiech i dzień dobry. Wręcz ostentacyjnie odwróciła wzrok, żeby się swoim spojrzeniem z moim, broń Boże, nie spotkać!

Nie biorę sobie takich zachowań zupełnie do głowy. Dalej zapalam przez życie z uśmiechem od ucha do ucha. Jak tu w tym życiu się nie śmiać i jak się nie cieszyć – Zbawiciel za mnie umarł i odkupił me grzechy; mam kilku przyjaciół, wielu dobrych znajomych, nie czuję się samotny w domu i na ulicy, nawet ostatnio w sieci nie czuję się samotny, więc jak, do cholery, się nie śmiać i jak się nie cieszyć!?

Ale zdziwiłem się nieźle, gdym dowiedział się, dlaczego miła pani nie odpowiada na moje powitanie i uśmiech od ucha do ucha, którym ją obdarzam. Okazuje się, że napisałem byłem o nieodśnieżonych chodnikach swego czasu, a pani odśnieżała chodniki akurat i powiedziała, że mam mnie w dupie i nie będzie odpowiadała na jakieś tam moje „dzień dobry”, a tym bardziej na uśmiech, bo jestem drań i koniec!

Moja wielbicielka najwyraźniej nie czytała dokładnie tego, co napisałem, albo i nie czytała wcale, tylko coś usłyszała. Nigdy nie czepiałem się pracowników, ponieważ wiem, że oni wykonują polecenia.

No i jest dzisiaj tak, że chciałem za panią krzyczeć – Wszystkiego najlepszego z okazji Dania Kobiet i jeszcze powinienem dodać, z okazji imienin. Jak jednak mam składać życzenia komuś, kto du…, o przepraszam, plecami się do mnie odwraca i udaje, że nie widzi?

Kobiety są czasem dziwne!

Ale tylko czasem…

Jeszcze raz najlepszego wszystkim – świętym i wiedźmom!