Ludzie znają mnie z gorszej strony

Źródło Wikipedia

Każdy pewnie choć raz w życiu myślał, że ludzie tak naprawdę nas nie znają i oceniają tylko na podstawie uproszczonych spostrzeżeń.

Jerzy Harasymowicz (1933-1999), polski poeta o mieszanych ukraińskich, polskich i niemieckich korzeniach napisał o tym, o czym wcześniej wspomniałem, wspaniały tekst „Jesienna zaduma”.

Wiersz następnie przepięknie wyśpiewały Elżbieta Adamiak i Magda Umer. Trzeba przyznać, że poezją podawaną w takim wykonaniu można wielu zarazić.

Osobiście wolę słuchać „Jesiennej zadumy” w wykonaniu Magdy Umer. Ale wiersz ten w wersji śpiewanej ukazała mi w czasach studiów na swoim koncercie Elżbieta Adamiak. Wtedy też myślałem, że jest to najpiękniejsze wykonanie tego utworu. Zresztą to właśnie ona skomponowała muzykę.

Jestem jednak niestały w uczuciach i po jakimś czasie Magda Umer zastąpiła na szczycie mojego podium samą kompozytorkę muzyki do „Jesiennej zadumy”.

Nie stracił na tym na pewno tylko Jerzy Harasymowicz!

A teraz sam tekst.

Jesienna zaduma

Nic nie mam,

Zdmuchnęła mnie ta jesień całkiem.

Nawet nie wiem

Jak tam sprawy za lasem,

Rano wstaję, poemat chwalę,

Biorę się za słowa, jak za chleb.

Rzeczywiście tak jak księżyc

Ludzie znają mnie tylko z jednej

Jesiennej strony.

Nic nie mam

Tylko z daszkiem nieba zamyślony kaszkiet,

Nie zważam na mody byle jakie.

Piszę wyłącznie, piszę wyłącznie

Uczuć starym drapakiem.

Rzeczywiście tak jak księżyc

Ludzie znają mnie tylko z jednej,

Jesiennej strony.

Niezapomnianych wrażeń podczas słuchania wersji śpiewanej.

I jeszcze. 

Wiersz ten, z muzyką E. Adamiak, śpiewało wielu, w tym Czerwony Tulipan.