Ballada o bosym mnichu

Podczas pielgrzymki bardzo często myślałem o słowach tej ballady. Czułem radość z wędrowania! Nie wiem czy nie chciałbym tak już cały czas!

Nie pamiętam dokładnie kiedy, ale śpiewałem tekst tej piosenki na jednym z konkursów poezji recytowanej i śpiewanej!

Ponieważ nie pamiętam, to pewnie z marnym skutkiem!

Oto tekst ballady:

Więc daję ci, chłopcze, rok, dwa – ile chcesz,

Przeszukaj Europę wzdłuż, w poprzek i wszerz,

Lecz nigdzie nie znajdziesz, byś nie wiem, jak szukał,

Nikogo, kto bardziej jest szczęsny od mnicha!

Twój rycerz dla damy naraża się, lecz

Wieczorem w spotkaniu przeszywa go miecz.

Spowiadam rycerza, a dama drze włosy!

Szczęśliwy na ziemi jest tylko mnich bosy!

Twój rycerz czy książę, dziesiątki ich znasz,

Co chcieli na habit zamienić swój płaszcz,

Lecz wskaż mi braciszka, co chciałby, u licha,

Zamienić na berło pielgrzymi kij mnicha!

Mnich bosy wędruje wśród lasów i gór,

W co ziemia bogata, to wpada mu w wór,

Tu spocznie, tam znowu wyfrunie jak pliszka,

Bo każdy dom w świecie, jest domem braciszka.

Gdy przyjść ma na obiad, nie waży się nikt

Bez niego zjeść kurę lub wypić choć łyk,

Bo kąsek najlepszy – czym chata bogata!

To prawo najświętsze bosego jest brata!

Gdy przyjść ma wieczorem, na rożnie już wół

I garniec wina stawiają na stół,

A nocą gospodarz spać może na strychu,

Byś jeno ty ciepłą pierzynkę miał, mnichu!

Niech żyją sandały i habit, i Rzym,

I tryumf wieczystego dobrego nad złym,

Bo życie na różach, bo życie bez cierni

Pisane jest mnichom, co Bogu są wierni!