W szalonym pędzie

Rzecz o prędkościach kosmicznych

Nie zdajemy sobie sprawy, z jaką prędkością nieustannie zapierniczamy w przestrzeni kosmicznej, siedząc wygodnie przed telewizorem albo na grillu ze znajomymi.

Myślę też tak sobie, że gdyby Giordano Bruno zdawał sobie sprawę z tych danych, które my znamy, to nawet on by oniemiał!

Wspominałem już wcześniej, że często nie myślę o sprawach uznanych za oczywiste. Do takich właśnie spraw zaliczam fakt ruchu Ziemi niektóre prawa fizyki czy zasady poprawnej pisowni.

Nie zastanawiam się jednak i nie uświadamiam sobie faktu, w jakim ogromnym pędzie z moją planetą jestem.

Kto z nas myśli o tym, że wraz z Ziemią kręcimy się wokół jej osi z prędkością 465 metrów na sekundę?

Wyobraźmy sobie, że w ciągu minuty zapalamy w ten sposób około 30 kilometrów. W ciągu minuty!

Gdybym tak sobie pobiegł, to wystarczyłaby godzina i byłbym pieszo dziś w domu!

Może dlatego nie myślimy o tym, ponieważ trudno to sobie wyobrazić. A jeśli do tego dodamy pytanie, dlaczego nie odczuwamy takiej prędkości. Żeby to jakoś pojąć, trzeba by zgłębić prawa fizyki rządzące naszą planetą i w kosmosie. A na to nie każdy ma chęć, ja zresztą też nie mam. Dlatego często jest tak, że całkiem o tym nie myślę.

Przyznam jednak, że uznaję ten stan rzeczy za swego rodzaju cud!

Ale idźmy dalej.

Nie myślimy o tym, że na równiku prędkość Ziemi wokół własnej osi jest większa niż w umiarkowanych szerokościach geograficznych, a na biegunach nie ma jej wcale.

Taki ruch to nic innego, jak siła odśrodkowa.

Niektóre pomiary wskazują, że przestrzeni kosmicznej zapalamy z prędkością 1600km/h. to jest z prędkością półtora razy większą od prędkości dźwięku.

Jeśli do tego dodamy, że wokół Słońca zapalamy z prędkością około 30km/s, a nasze Słońce ze swoimi planetami okrąża centrum Drogi Mlecznej z prędkością około 220km/s (w czasie około 226 milionów lat), to już przechodzi z pewnością nasze skromne pojęcie.

Zatem siedzimy sobie wygodnie ze znajomymi w ogródku, grillujemy mięsko, gadamy trzy po trzy, dziękujemy Bogu za spokój, stabilizację.. i nie myślimy nawet, jak pędzimy w przestrzeni. Nie myślimy też o tym, jak powinniśmy być wdzięczni Bogu, prawom fizyki i czemuś tam jeszcze, że na tej kosmicznej drodze, gdy my grillujemy wszystko przebiega tak, jak przebiegać powinno.

W innym bowiem przypadku…

…

Nie, zabrakłoby czasu, żeby cokolwiek pomyśleć!

Ciekawi mnie też, co wymyśliłby Giordano Bruno, mając taką wiedzę, jak my!