Nie potrafię...

Pozwólcie, zanim napiszę Polak potrafi, to kilka słów o tym, czego nie potrafię i o czym zapomniałem, bo przecież dzieckiem będąc, umiałem to bez problemu!

A wszystko przez księdza Niewęgłowskiego i jego modlitewnik Podnoszę z ziemi swój głos.

Nie wiem, czyje to słowa, może samego autora modlitewnika. Nie były podpisane, ale ujęły mnie bardzo i przypomniały mi zapomniany raj….

Już tak nie potrafię się modlić ani prosić podobnie. 

Bóg mi świadkiem, chcę się zmienić, ale kiepsko wychodzi!

I oto ten tekst modlitwy:

Zobaczyć Ciebie w człowieku

Panie pomóż mi

zobaczyć Ciebie w każdym człowieku

bądź przy mnie zawsze

abym umiał Cię dostrzec

w jego uśmiechu w słowie codzienności czy we łzach

abym umiał z Tobą przeżywać

jego radość i smutek pracę i wytchnienie słowa i milczenie

abym umiał dawać się Tobie

służąc mu bez reszty bez chwili wahania

abym zawierzył Ci bezgranicznie

i potrafił dawać światu świadectwo o Tobie całym sobą

I słowa poety, nie pamiętam którego:

W dzieciństwa raj

powracam, Panie,

aby w czystości

trwał mój męski wiek…

Jeśli ktoś wie, czyje to słowa, a ja coś w cytacie skopałem, to zwalam to na karb pamięci niedoskonałej!