Różaniec niepotrzebny nikomu...

W pierwszych dniach pobytu w Nottingham przechodziłem obok wyrzuconych na chodnik gratów domowych. W pewnym momencie zauważyłem, że na chodniku leży uszkodzony różaniec. Nie miał krzyżyka i jednego paciorka. 

Zabrałem różaniec i poszedłem dalej.

Później myślałem, żeby różaniec spalić w ogniu i pomodlić się przy tym. Jednak w końcu postanowiłem, że go naprawię.

Różnie jednak było z czasem, zapałem i pomysłem do tego, jak naprawić różaniec. Poszczególne fotografie przedstawiają jego stan w kolejnych etapach naprawy.

W pewnym momencie zdecydowałem, że wykorzystam do tego metalowy krzyżyk i zamiast brakującego paciorka figurkę słonika. Po głębszym zastanowieniu jednak zdecydowałem, że brakujące elementy powinny być z drewna i postanowiłem sam je zrobić.

Ostanie zdjęcia to te z figurą wielbłąda, którą chciałem wkomponować w krzyż, ale znów zmieniłem zdanie. Krzyż będzie pusty, najwyżej wypiszę coś na nim.

Mam cichą nadzieję, że zbiorę się w sobie i do mojego wyjazdu różaniec będzie skończony i znów będzie służył do tego, do czego został zrobiony. Chciałbym na przykład pomodlić się na nim w drodze powrotnej do domu.

Kiedy go znalazłem, pomyślałem, że nalazłem właśnie różaniec niepotrzebny nikomu, więc może ja go będę miał. I tak już zostało.

Po drodze jednak coś mnie ciągle odsuwało od naprawienia różańca, zawsze było coś niby ważniejszego niż ta robota, zawsze był ktoś w pobliżu, z kim trzeba było pogadać, żeby tylko nie zająć się naprawą różańca… i tak przez praktycznie rok, bo niedługo minie rok od chwili, gdy go znalazłem.

Ostatnio zauważyłem u siebie, że praktycznie codziennie robię jakiś mały krok w kierunku zakończenia tych prac.

Jeśli uda mi się ukończyć dzieło przed wyjazdem, to będzie tez oznaczało, że naprawiłem różaniec w ciągu pierwszego roku od jego znalezienia.

Oczywiście, że snuję religijne i modlitewne marzenia o cudownej mocy tego różańca, który przeszedł ze mną na emigracji dość dużo.

Kiedy zatem naprawię „różaniec niepotrzebny nikomu”, będzie on „różańcem potrzebnym właśnie mnie”! 

Kto wie, dokąd dojdę z tym właśnie różańcem!